Ief de ferme, e en apolitiek gedicht

Met leedvermaak “ma non troppo”

Yves Leterme
Ligt te kermen
In de Bermen van Zijn Ambitie
Tussen de zwermen van zijn Egocoalitie.

Jean Luc Dehaene
Heeft een riek gestoten
Tot achter zijn kloten.

Ief meende te weten wat hij niet kende
Hij kende niet de rist
Van de dingen die hij niet wist.

De radeloze had geen tijd
Om te rijden op de raad
van het woord voor de daad.

Na veertien achttien
En Tien om te Zien
Krijgt de Westhoek weeral zijn gewoonlijke veeg
Van gekrenkte trots en de klassieke weerbots.

“Da capo al fine”

grapoète k.carlier


photo's, collage and txt: iderden/acamerlinckx/kris carlier / zonder steun van de vlaamse gemeenschap